donderdag 8 oktober 2009

Turkije charter 2009




Turkije charter met familie oktober 2009 met een Jeanneau SO 32i

Fethiye – Tombbay – Karacaören – Kapi Kreek – Ekinçik – Sarasla Bay – Göcek – Kalkan– Kekova – Kas- Cold Water Bay – Tersane Creek - ? -  Ölü Deniz - Fethiye
15 dagen
 
Dag 1: Aankomst  Fethiye
ECE Marina Fethiye ligt ca. 60 km verwijderd van de luchthaven. De transfer duurde ongeveer 30 minuten. Dit was te regelen met het steunpunt ter plaatse.  De prijs enkele reis bedroeg in 2009 € 20,00 per persoon, enkele reis..
Fethiye is een levendige plaats. Tegenover de haven, dichtbij het centrum, bevinden zich de resten van een Romeins theater. Aan de kade zijn diverse kleine supermarktjes met ‘yachtservice’, d.w.z. men brengt de gekochte boodschappen gratis naar de boot.
Iets verder lopend kwamen we bij de winkelstraatjes, een soort van kashba, waar van alles en nog wat te koop is. Hier troffen we ook de nodige restaurantjes. Nog wat verder kwamen we op een plein, waar vis verkocht werd. Hier konden we vis uitzoeken en in een van de aangrenzende restaurants voor ca. € 2,50 laten klaarmaken, dit was inclusief salade en brood!
Op de Marina zelf  bevindt zich een goed geoutilleerde supermarkt met bezorgservice naar het jacht. Houdt er rekening mee dat  je in kleine haventjes slechts beperkt inkopen kunt doen. Het verdiende aanbeveling om de grote inkopen voor langere tijd in Fethiye in te slaan. De verse producten zouden we dan soms onderweg kunnen kopen bij een parlevinker. In baaitjes, waar slechts enkele taverna’s zijn, konden we meestal wel een brood bestellen.
De ligplaatsen in de kleine plaatsjes waren goed betaalbaar, soms rekende men alleen voor water en stroom een bepaald bedrag. Het ankeren in baaien was gratis. Als je aan een mooring ging liggen of aan de steiger van een restaurantje in een baai, werd je geacht te dineren bij het restaurant, van wie de mooring/steiger was. Een houten steiger in een baaitje noemt men ook wel een ‘swinging jetty’
We namen genoeg geld voor een hele week mee, we konden alleen pinnen in Fethiye, Göcek, Marmaris, Kalkan

Dag 2: Fethiye – Tomb Bay (ca. 15 mijl)
De eerste dag voerde de route naar de Tomb Bay, aan de westkant van de Golf van Fethiye. Daar gingen we voor anker met een lange lijn naar de kant, of je kon ook aanleggen bij het restaurantje, met een mooringlijn aan de steiger. Deze baai was erg in trek bij  de daytrippers, maar aan het eind van de dag keerde de rust weer. Aan de noordkant van de baai bevinden zich graftombes. De kans bestaat een zeeschildpad voorbij te zien zwemmen. We konden er brood bestellen.
 
Dag 3: Tomb Bay –Karacaören(ca. 20 mijl)
Van Tomb Bay konden we tussen een paar eilanden door naar Karacaören varen. Deze baai ligt oostwaarts, net buiten de Golf van Fethiye. We moesten oppassen  bij het aanlopen, de baai ligt achter een aantal half onder water stekende rotsen. Hier konden we aan een mooring liggen met een lijn naar de kant.  Je kunt er ook voor kiezen voor anker te gaan. We hebben er heerlijk gezwommen en gesnorkeld. De restauranteigenaar hielp met de mooring en de landlijn. Brood op bestelling.

Dag 4: Karacaören – Ragged Bay – Kapi Kreek (ca. 20 mijl)
Vandaag een tocht eerst naar een baai  waar we voor anker konden gaan en heerlijk zwemmen/snorkelen en lunchen. De zuidwesthoek en achter het eiland zijn favoriete plekken. Later in de namiddag zetten we de zeiltocht voort, tussen de eilanden door naar het idyllische Kapi Kreek. Hier legden we weer aan, aan een houten steiger met mooring. Je kon ook ankeren met landlijn. Hier waren paaltjes in de grond geslagen om de bomen te beschermen tegen het schuren van de lijnen. Brood op bestelling

Dag 5: Kapi Kreek – Ekinçik (ca. 30 mijl)
We vertrokken bijtijds naar het westelijk gelegen Ekinçik. Onderweg waren nauwelijks stops te maken, vandaar. Onderweg zagen we een lang strand  bij het deltagebied van de Dalyan rivier. Bij Ekinçik konden we  kiezen te ankeren of aan te meren aan de steiger van restaurant My Marina. Wij kozen voor het laatste. Gelukkig waren wij klein, want de manoeuvreerruimte was zeer beperkt. Deze plek was een stuk chiquer, dan wat we de afgelopen dagen hadden gezien, de prijzen van het restaurant zelf waren navenant. Het vergde even klimmen, maar dan waren er luxe douches, toiletten en een prachtig uitzicht over de baai. Voor het restaurant was het aan te bevelen van tevoren te reserveren. Dit had het steunpunt in Fethiye voor ons geregeld. Van hieruit kun je een (halve) dagtocht maken naar Caunos, stad uit de oudheid, en genieten van de zwavel- en modderbaden. Er was een winkeltje voor de eerste levensbehoeften.

Dag 6: Ekinçik  – Sarsala Bay (ca. 30 mijl)
Na het ontbijt en nadat we nog even van het prachtige uitzicht hebben genoten, vertrokken we oostwaarts. In Sarsala Bay konden we ook weer kiezen om voor anker te gaan of aan een mooring aan de ‘swinging jetty’ te liggen. Deze baai is schaduwrijk. Brood op bestelling.

 
 
 
Dag 7: Sarsala Bay – Göcek (ca. 10 mijl)
Vandaag zijn we naar Göcek gezeild. We moesten helaas afscheid nemen van onze familie. Hun vakantie zat er bijna weer op.
Op vrijdag moesten de meeste charters terug zijn in hun thuishaven en dat gaf veel drukte en nauwelijks plaats voor een passant, bijna overal werden we weggejaagd. Gelukkig was er een zo vriendelijk ons tussen zijn wat groot uitgevallen vloot te laten aanmeren, hulde! Dus: kom niet te laat, want dan zijn de plaatsen bezet; ankeren kan ook.

Dag 8: Göcek – Kalkan (ca. 40 mijl)
We wilden oostwaarts, een langere afstand. Geen stops deze keer. Onderweg zagen we ruige kusten met grotten,witte zandstranden en kale,steile kliffen.  Kalkan zelf heeft een pittoresk haventje en smalle steile straatjes. We ankerden hier met de spiegel naar de kade. Het is er zo krap, dat regelmatig ankers over elkaar heen lagen. Er waren douches (5 lira) en toiletten (0,50 lira), wasserette aanwezig en er kwam een tankwagen met brandstof langs. Stroom en water beschikbaar.

Dag 9: Kalkan  – Kekova (ca. 30 mijl)
 
Op naar Kekova. Achter Kekova Adasi ligt een ‘binnenmeer’ waarbij je goed moest uitkijken waar je voer, veel rotsen, sommige onder de waterspiegel. In dit gebied bevinden zich een aantal beschutte ankerbaaien. Dit gebied is rijkelijk bedeeld met oudheden, zoals de ruïnes van een kasteel, een gezonken stad. Er bestond mogelijkheid tot ankeren, maar wij hadden ervoor gekozen bij een van de restaurantjes aan de houten steiger aan te meren, dit kon langszij. Kale Köy had een steiger en Üçagiz zelfs twee. De restauranteigenaren daar stonden ons te verwelkomen met de voor ons Nederlandse vlag  en floten daarbij soms! ’s Morgens lag een brood op onze boot, de concurrentie was groot. Stroom aanwezig.

Dag 10 Kekova – Kas (ca. 15 mijl)
We moesten helaas aan de terugweg gaan denken. We zeilden naar Kas. Qua haven lijkt Kas op die van Kalkan, maar dan drukker! We deelden de haven met vele gullets. We zeilden er tussen eilanden door. Voor een restaurantje kozen we voor een, die iets achteraf lag, met terras op het dak. We genoten van een sprookjesachtig uitzicht. Ook hier smalle steile straatjes. Midden in het plaatsje staat een sarcofaag. Kas kan lawaaiig zijn, er is een disco aan het haventje met muziek tot 02.00 uur. Stroom en water beschikbaar, tevens douches en toiletten (verwacht er niet teveel van).

Dag 11: Kas – Cold Water Bay (ca. 41 mijl)
We zeilden weer een flink stuk, kwamen weer langs de ruige kust. Om de baai te vinden was het zaak goed koers te houden. Uit de verte zagen we al een wit koepeltje van een oud vissershuisje, daar voeren we op aan. De baai zagen we namelijk pas op het allerlaatste moment, toen we er al bijna voorbij waren. In deze baai konden we prima ankeren. De restauranteigenaar zorgde ervoor, dat iedereen een veilige plek kreeg en hij regelde ook de achterlijnen aan de rotsen. Er kwam ook een parlevinker langs, ’s middags met ijs en ’s morgens met brood en verse groenten/fruit.  Het restaurant ligt hoog, zodat we een prachtig uitzicht hadden. Als je er ’s avonds eet, dan is een heerlijk ontbijt de volgende dag gratis. In deze baai krijg je een speciale zwemsensatie, afwisselend warm en koud water.  

Dag 12: Cold Water Bay –  Ölu Deniz – Tersane Creek (ca. 18 mijl)
Vandaag zeiden we naar een prachtige baai, om de hoek van Cold Water Bay, naar Ölü Deniz . Hier vonden we een strand, met pal daarachter een steile rotswand. Je kon ten westen van de ingang van het meer voor anker gaan, dit mag niet in het meer zelf. Hier zagen we veel paragliders. Het was een prachtig gezicht, de fel gekleurde parachutes staken goed af tegen de groene bergen. Na de lunch vertrokken we naar Tersane Creek. Het was hier goed oppassen met ankeren, veel rotsen onder water. Er was een steiger met moorings. We lagen midden tussen de Griekse oudheden/ruïnes.

Dag 13: Tersane Creek  – ?
In de route naar/van het oosten hebben we een dag ingelast om eventueel verwaaid te liggen. Nu we een dag over hadden konden we van Tersane Creek  nog een andere leuke baai uitzoeken, zoals Wall Bay of Ruin Bay. Wij hebben een rustdag ingelast.

Dag 14:  ? – Fethiye ( ca. 15 mijl)
Vandaag alweer de laatste zeildag. Voor we de haven binnen liepen hebben we eerst afgetankt. Vervolgens riepen we ECE Marina op via het VHF Ch. dat op de kademuur staat (verplicht) en zij begeleidden/manoeuvreerden ons naar de aanmeerplek, waar het gehuurde jacht thuis hoort. Er staat altijd iemand op de kade om de mooringline aan te reiken en de landvasten aan te nemen. Hierna maakten we het schip klaar voor de check out.  Bij de charteraar/receptie bestelden we een transfer voor de volgende dag. ’s Avonds genoten we van een laatste maal in een van de restaurantjes, die Fethiye rijk is; en we hadden geluk,  we zagen een schildpad tussen de vissersbootjes in de haven zwemmen!.
 
Dag 15: Vertrek
Ontscheping  8.00 uur en aanvaarding terugreis. Op het marina terrein was gelegenheid voor het nuttigen van een heerlijk ontbijt.
Ook dit was weer een fantastische zeilvakantie en hier komen we zeker terug, maar dan op eigen kiel.