Kroatië charter augustus 2011 Murter

Kroatië  charter met zoons/vrienden augustus 2011 met een Jeanneau Sun Odyssey (40ft)

Murter– Telascica baai – Veli Rat – Brgulje – Brbinje – Pristanisce – Murter (7 dagen)

 

Uitzicht vanuit ons hotelletje in Spital, halverwege Kroatie

Dag 1: Aankomst  Murter (13-8-2011)

Marina Hramina in Murter, op het eiland Murter, ligt halverwege Zadar en Split. We zijn er in 2 dagen naar toe gereden, overnacht in Spital en Bibinje, daar Bert ontmoet. Hij kwam op de motor. Gerard voegde zich zaterdag bij ons. Hij was al een week in Sukosan, waar hij tijdens een flottielje les had gegeven aan een Vlaams gezin. De afstand van Groningen naar Murter bedraagt ca. 1700km. De eerste dag stond in het teken van: regelen papieren, vaarvergunning, check-in en boodschappen doen. We hebben ’s avonds op het pleintje van Murter buiten gegeten en later op de avond ‘genoten’ van optredens van plaatselijke talenten.

Dag 2: Murter-Telascica baai (Krusevica) op Dugi Otok, (14-8-2011) 30 mijl

De eerste dag zijn we om  11 uur vertrokken, richting Goran, we hadden een boei bij hem gereserveerd. Het restaurant ligt in de diepe Telascicabaai, aan de zuidkant van Dugi Otok. Hier arriveerden we om 17.30uur. We hebben flink moeten kruisen. Wat schetst onze verbazing: de boei was al ingepikt door een Italiaan met z’n strijkijzer en Goran stond te zwaaien op zijn terras. Jammer, we zijn voor anker gegaan. Er deed zich nog een akkefietje voor; een boei kwam vrij en twee jachten stoven er met veel lawaai heen, maar ja, er was maar plaats voor een. Met de bijboot zijn we naar de kant gevaren, heerlijk en veel vis gegeten. Het weer was zonnig, in de morgen 27⁰C, baro 1009 en in de avond 30⁰C, baro 1010

Dag 3: Telascica baai – Veli Rat (Sakarun), (15-8-2011) 27 mijl

Vandaag zijn we buitenom naar het noorden gevaren, naar de baai Sakarun, het noord-westelijk puntje van Dugi Otok; vertrek om 10.00uur, aankomst 16.00uur. We hebben alles op de motor gedaan wegens gebrek aan wind. Alle boeien waren in eerste instantie bezet, waardoor we het anker maar weer lieten zakken. Er vielen weer een paar grote strijkijzers te bewonderen. Nadat een van de dagjesmensen zijn boei verliet, hebben wij hier aangehaakt, er werd voor de nacht harde wind voorspeld. De bijboot lieten we weer in het water zakken, op zoek naar een restaurantje, helaas, er was alleen een dagvoorziening. Dan maar zelf koken, had niet op vijf mannen gerekend met hun eetlust, dus er was wel erg weinig.  Het weer was zonnig, in de morgen 25⁰C, baro 1010 en in de avond 33⁰C, baro 1012

Dag 4: Veli Rat (Sakarun) – wrak – Brgulje, (16-8-2011) 10 mijl

Vanmorgen werd ons brood bezorgd door de ‘ranger’, die niet meer wist welke boot brood besteld had, was voor ons welkom, was ook nog kosteloos. Er stond een stevige bries, de ranger raadde ons aan het anker stand-by te houden. Na het ontbijt het eerste uur heerlijk gezeild, naar een scheepswrak. Dit is van een Italiaanse  coaster, die in 1984 iets ten noorden van Dugi Otok gestrand is. Hier prima gesnorkeld. Daarna zijn we vertrokken naar Brgulje, op Molat. Ook nu weer goed kunnen zeilen, en zelfs een dolfijn gespot. In Brgulje hebben we aan de kade gelegen en de heren hebben een lamstoofpot van ‘onder de peko’ (under the bell) gegeten. Het restaurantje had een prachtig uitzicht over de baai. Vanuit onze Aphrodite moesten wij het later doen met uitzicht op een heel grote motorboot. Martin heeft nog met een duik in het water de bal van de kinderen kunnen redden, waardoor hij een paar lekkere drankjes verdiende. Er viel trouwens van alles te zien aan de kade. Het weer was zonnig, in de morgen 24⁰C, baro 1013

 

Dag 5: Brgulje - Brbinj, (17-8-2011) 10 mijl

Met een zwakke NW wind zijn we alleen op de genua vertrokken naar Brbinj, aan de oostkant van Dugi Otok. Het doel was de baai aan de zuidkant van het plaatsje. Onderweg de nodige motorboten gezien, die verkasten bij voorkeur in de morgen, wanneer er nog geen wind is; we zagen zelfs een goudkleurig exemplaar! In deze baai lig je behoorlijk dicht op elkaar, vandaar, dat je zowel aan een boei als aan een lijn naar de wal ligt. Deze lijn is ook bevestigd aan de boei, zodat je goed moet opletten deze niet in de schroef te krijgen. We hebben zelf gekookt. En na afloop zijn Dylan en Anton op onderzoek uitgegaan. De bijboot werd aan de wal vastgelegd om op de terugweg ook weer aan boord te kunnen komen. Maar ja…daar zag Martin zijn kans schoon, het bootje werd weer naar de Aphrodite gezwommen! En wij hadden lol. Wie het laatst lacht…De heren lieten zich niet kisten en kwamen uit een heel andere hoek dan als wij ze hadden verwacht, aanzwemmen, met hun kleren in het tonnetje. Het weer was zonnig, in de morgen 27⁰C, baro 1015 en in de avond 31⁰C, baro 1015

Dag 6: Brbinj – Pristanice (Zut), (18-8-2011) 18 mijl

Met een zwakke NW wind hebben we geprobeerd te vlinderen, helaas, te weinig wind. Het eerste stuk moest op de motor. Later trok de wind aan en konden we heerlijk zeilen. Bert kon zelfs met een aardige vaart de baai van Pristanice inblazen. Gerard had ’s morgens restaurant Bianco gereserveerd met een boei, en jawel, deze keer lukte het wel. De eigenaar had een bijbootje met buitenboordmotor aan de boei gelegd. Door de straffe wind duurde het even voor we beet hadden en moest Anton het water in om de lijn door het oog te halen. Het eten was weer heerlijk en het uitzicht prachtig. We lagen zo dichtbij de aanlegsteiger, dat Bert ons roeiend heeft overgevaren. Het weer was zonnig, in de morgen 29⁰C, baro 1015 en in de avond 30⁰C, baro 1016

Dag 7: Pristanice –Murter  (19-8-2011) 14 mijl

Het is alweer de laatste dag. We vertrekken op de motor en nadat de wind is aangetrokken hebben we nog van een fijne laatste zeiltocht genoten. Onderweg zwom ons ook nog een waterschildpad tegemoet, op weg naar Goran? We waren op tijd om te tanken, later ontstond een file voor het tankstation en met een krachtige wind is dat geen pretje. We werden als eerste in de rij neergelegd, forse dwarse wind, het kostte aardig wat spierballen om de Aphrodite fatsoenlijk haaks op de kade aan te meren met de mooring. Een aanmeerbiertje ging er dan ook goed in. En dan is het kijken geblazen, hoe eenieder het kunstje nadoet. Voor de check-out kwam iemand aan boord met de vraag of alles naar wens was en of we nog aanmerkingen hadden. Vervolgens gaat een duiker onder alle boten door. Onze laatste maaltijd gezamenlijk genoten we bij Rebac, tegenover de ingang van de marina. In de avond zijn we nog even naar het dorp gelopen voor een pannenkoek en ijs. Het weer was zonnig, in de morgen 26⁰C, baro liep op van 1016 naar 1017.

 

De volgende morgen zijn we al vroeg vertrokken, op weg naar Linsmeijer in Iggensbach, voor de grote schnitzels en de richtige Mannernachtisch, maar eerst  halverwege in Oostenrijk nog een giga schnitzel op en terras genoten.

Bert en Gerard bleven achter. Bert vertrok een paar dagen later op de motor naar huis en Gerard, niet veel later ook, met de auto. Een schipper klus de week erna ging helaas niet door vanwege ziekte in de familie van het Duitse gezin.