Ribeira - Bayona

Gisteravond was het nog wel even spannend, want de wind was aan het einde van de dag wat aangetrokken. Zou de ketting het houden? Toen we een uurtje in bed lagen nam de wind af en hebben we toch rustig geslapen.

Vandaag om 09:00 anker op om verder te gaan naar Bayona. Dat is een wat grotere plaats, waar wellicht ook een tandarts aanwezig is. Elly is namelijk een vulling uit een van haar kiezen kwijtgeraakt.

Bij het vertrek was het zicht matig en de zon kon niet echt doorbreken. Dat gebeurde pas rond 13:00 uur.

 

een echte vesting

 

Bij aankomst even afgetankt en de Marina betaald. Er zat een Dental Clinic tegenover de Marina. Daar heeft de tandarts even tussendoor gratis een noodvulling aangebracht bij Elly. Wat een service! In Nederland nog wel even naar laten kijken zei hij, want hij had deze week verder geen tijd om het uitgebreid te repareren.

Ribeira

Vandaag een klungeldagje, lekker uitgeslapen, in het zonnetje koffie gedronken, weer eens heerlijk gelezen en een puzzeltje opgelost.

Vannacht om 01:00 uur werd Gerard wakker van het hevige geschommel van de boot. Schippers waren met hun boten de kustlijn aan het leegvissen, zelfs het door ballen afgescheiden stranddeel, waar wij tegen aan lagen, werd niet vergeten.

Vanmiddag wat geklust: een lekkende buitendouche van een nieuw leertje voorzien, de buitenboordmotor in een tuigje gehesen en de geplakte bodem van de bijboot nieuw leven ingeblazen. Vervolgens hadden we geen zin meer het plaatsje te bezoeken en hebben we uit onze voorraad aan boord gekookt. We genoten van ons prachtige uitzicht.

binnenkomende visser

Portosin - Ria de Arousa; Santa Uxia de Ribeira

Vandaag gaan we verder naar de volgende Ria.
Het plan is dat we een dag of twee gaan ankeren, want het weer is wat tot rust gekomen.

Om 11 vertrokken met het vooruitzicht, dat er vandaag nog wat te zeilen viel. Aan het einde van de dag zou de wind afnemen, zodat we een ankerbaai gingen opzoeken.

Vlak voor vertrek veroorzaakte een Frans jacht bij het wegvaren schade aan een Nederlands jacht. Te weinig gas en de boeg verwaaide tegen de Oceanis 43 voet aan. Het lukte ons wel om gecontroleerd te vertrekken, hoewel we toch even 20 knopen op de boeg kregen.

We hadden gehoopt dat we met een paar slagen de Ria uit konden komen, maar de wind kwam toch precies uit de hoek waar we naar toe moesten. Tegen 19:00 uur nam de wind iets af, en de verwachte aankomsttijd was rond 22:00 uur, als we het geplande traject rondom een eiland af zouden maken.

 

rotsen genoeg

links leek genoeg ruimte

Als alternatief konden we ook tussen een paar riffen en rotsen heen, door een opening van circa
50 meter, wat in de Imray-pilot eigenlijk ontraden werd. We zagen een grote vissersschuit, die ongeveer vier meter diep stak die kant op gaan, dus daar zijn we maar achter aan gegaan. De zee werd ook al wat rustiger en de deining was niet zo groot, dat we gevaar liepen in een dal de bodem te raken. Toen we dicht bij de opening kwamen werden we ook opgelopen door een andere visser. Toen we iets bakboord uit voor hem uitweken, kwam er iemand uit de stuurhut, die druk gebaarde, dat we dichter naast hem moesten blijven varen. Het rode baken dat op bakboord moest staan volgens de kaart, stond er niet. Toen we even later achter de visser door de opening voeren, kwamen ons tussen de 10 en 15 vissers tegemoet, die uitvoeren om te gaan vissen. Het leek wel op het reclamespotje van de garnalenpelster, die alle vissers op zich af zag komen.

 

Omstreeks 20:10 lagen we achter ons anker. We hadden door alle slagen die we gemaakt hadden 51 mijl gezeild, i.p.v. de 35 die we af dachten te moeten leggen. Zonder het stuk af te steken tussen de rotsen door, was er nog wel 10 mijl bijgekomen

uitzicht vanuit de kuip

Santiago de Compostella

Afgelopen nacht was het wat onrustig. We liggen wel veilig aan een drijvende steiger met de boeg in de wind. Maar de wind was wel 6 Beaufort met uitschieters erbij, dus de Umata trok aardig aan de lijnen.

Vandaag vanuit Portosin met de bus naar Santiago de Compostella geweest. We moesten in Noya overstappen op de heen en op de terugweg. Beide keren meer dan 2 uur wachttijd, zodat we Noya ook verkend hebben. Zondagochtend was er een uitgebreide drukbezochte markt en zondagavond was het druk met gezinnen op een flaneerboulevard met volle terrasjes. De horeca heeft goed aan ons verdiend vandaag.

Santiago de Compostella was ook de moeite waard. Het is de hoofdstad van Galicië en een bekend bedevaartsoord, waar veel pelgrims naar toelopen vanuit heel Spanje en Europa. Een mooie kathedraal, waar iedereen naar toe gaat. De kathedraal is gebouwd voor de apostel Jacobus, die hier begraven schijnt te zijn.

In de kathedraal kan je achter deze fraaie versiering door een klein gangetje lopen, waardoor je achter het vergulde beeld van Jacobus kan komen. Daar stond op een bord, dat je de apostel mocht omarmen. Midden boven het altaar het beeld van de apostel Jacobus.
In en rond de kathedraal werd alles al in gereedheid gebracht voor de heilige mis ter nagedachtenis van de slachtoffers van de verschrikkelijke treinramp. Op veel bussen en loketten stonden ook rouwlinten op de ruiten.










Om de kathedraal heen veel souvenirwinkels en restaurants en tapas barretjes.
Terwijl we zaten te eten op een met zeildoek overdekt binnenplaatsje van een restaurant, kregen we het verzoek om voor het nagerecht een tafeltje op te schuiven. Er kwam me toch een wolkbreuk en het eerste tafeltje stond aaneen kant waar het doek kapot was. Een grote ton eronder was in een mum van tijd volgestort met regen.

Muros - Portosin

Vanmorgen wakker geworden met het tikken van de regen op de boot. Naast enkele buien wordt er ook veel wind verwacht vanmiddag en morgen. Is uiteindelijk 6 - 7 Bft geworden. Dan lig je liever niet op je anker.

We verkassen naar een marina in Portosin, in dezelfde Ria de Muros. Het is maar 6 mijl en op de fok gingen we al ruim 5 knopen. Hier blijven we 2 nachten liggen.

Van hieruit is het niet zo ver naar Santiago de Compostella. Daar gaan we morgen met de bus naar toe. (lopen is ons te ver en met de trein is ook beladen dezer dagen)

Muros

Vandaag een rustdag ingelast, waren we wel aan toe.

Umata ook een dagje rust
 

Even met de bijboot naar de kant geroeid om boodschappen te doen. Mosselen 2 euro per kilo, een kopje espresso op een terrasje 1 euro per stuk. Dat zijn nog eens prijzen. Toen we terugkwamen bij de bijboot, lag deze droog op de rotsen. Dus even aan de sjouw over de rotsen om hem weer te water te laten.

 

Er moest ook nog geklust worden. De losse bodem van de bijboot bleek lek te zijn. Verder nog even iets aan de lijnen veranderd waarmee we hem in de davits hangen, omdat hij onderweg nog wel eens scheef zakte.

 

het was nog leuk ook
 

Terwijl Elly met de lijnen bezig was, ben ik voor het eerst tijdens deze reis in het water geweest. De waterlijn van de Umata begon een beetje groene aangroei te krijgen. Dus een half uurtje watertrappen om met een afwaskwast en een sponsje de zaak gereinigd te krijgen. Zo had ik ook even weer wat beweging gehad.

Camarinas - Ria de Muros

Om 07:30 opgestaan en om 08:00 uur trossen los. Net buiten de haven werd het erg mistig, dus de radar maar aan. Er waren nog 6 zeiljachten die ook het traject om Kaap Finistere gingen afleggen. Deze hadden ook allemaal AIS, dus we konden elkaar goed in de gaten houden.

rustige zee


 

Om 09:30 waren we bij Cabo Torinana, het meest westelijke puntje van het vasteland van Europa. Hier kwam ook de zon erbij en kon het grootzeil eruit. Acht knopen WZW wind.

 

 

 

 

 

zonnetje erbij

Omstreeks 11 uur Kaap Finistere gerond. Bijna geen golven en alleen de lange Atlantische deining. Hier kon de zwembroek aan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

alweer zo'n prachtig uitzicht vanuit de kuip
 

Om 15:30 uur lagen we voor anker voor Muros in Ria de Muros en kon de fles Cava ontkurkt worden. De afstand: 40 mijl.

Laxe - Ria de Camarinas

Om 06:30 ging de wekker, want in de middag zou de wind aan gaan trekken. De tocht ging verder langs de Costa del Morte naar de Ria de Camarinas. De wind trok in de ochtend ook al aan tot maximaal 25 knopen wind (6 Bft). Om 12 uur kwamen we aan in Marina Club Nautico na een woelig zeiltochtje. De motor vandaag er niet bij nodig gehad.

Onderweg vandaag een aantal keren meerdere dolfijnen rond de boot gehad, die ons dan een stukje begeleidden. Elly heeft een aantal keren met het fototoestel in de aanslag klaargestaan, maar het is bijzonder onvoorspelbaar waar ze steeds weer even boven water komen. Het was alsof ze ons vanwege de harde wind een hart onder de riem wilden steken.

Vandaag voor het eerst sinds half juni een regen buitje gehad!

Zo meteen eerst even de weerkaarten en gribfiles binnenhalen, om te kijken wanneer we de beruchte kaap Finistere (Cabo Fisterra) gaan ronden en de Costa del Morte achter ons kunnen laten.
Inmiddels besloten om morgen verder te gaan, waarschijnlijk naar Portosin.

Verder ook even de routekaart bijgewerkt en een aantal foto's toegevoegd.

La Coruna - Ria de Corme et Laxe

Vandaag weer verder gegaan richting ons einddoel dit jaar. Doel vandaag was een ankerbaai in Ria de Corme et Laxe, een tocht van zo'n 40 mijl. Hierbij moesten we wel om Cabo de San Adrian heen. Dit stuk van de Spaanse kust heet Costa del Morte. Hoewel er weinig wind voorspeld was, hadden we bij het ronden van de kaap tot aan de Ria wel 20 knopen (4 tot 5 Bft) wind tegen.

wat een zonsondergang...

We waren om 11:00 uur vertrokken en kwamen om 20:00 uur aan in de ankerbaai. Na drie pogingen hield het anker pas, want er was behoorlijk wat zeegras op de bodem van de 12 meter diepe baai.
Uiteindelijk een heerlijk rustige nacht gehad, want we lagen goed beschermd tegen de wind en de Atlantische deining.

La Coruna

La Coruna is een prachtige stad, in het oude gedeelte slingeren kleine straatjes met veel oude gebouwen en tapasbarretjes, heel sfeervol. In deze straatjes en steegjes hingen tapijtjes en kleedjes over de weg. Navraag leerde, dat komende week Middeleeuwse feestweek is met veel spektakel.









Vandaag hebben we Pombo bezocht, een winkel in scheepsbenodigdheden. Als ze het daar niet hebben, hebben ze het nergens. Het blok aan de furlex was gesneuveld, we hadden een houtje touwtje oplossing hiervoor verzonnen, maar op de lange duur wil je het wel weer goed hebben. Ze hadden iets, wat erop leek, het paste bijna, geen nood, ze hebben het ter plekke passend gemaakt. Ze hebben er werkelijk alles en zeer klantvriendelijk. Als je met je pasje wilt afrekenen, willen ze tevens je rijbewijs of paspoort als controle zien, was nieuw voor ons. Ook in de supermarkt en op het postkantoor.
Straks nog  de boot afspoelen en voorzeil wisselen, van genua naar high aspect fok, want morgen willen we verder. De komende dagen zullen we een paar kapen ronden, daar kan veel wind staan, vandaar. Maar eerst nog even genieten van ons eigen terrasje op het water.

Ria de Cedeira - La Coruna

De afgelopen nacht hadden we wel een hanepoot aan de ankerketting gemaakt, maar er stond helemaal geen wind en minimale deining, waardoor we prima geslapen hebben.

Om 09:00 uur op de motor vertrokken richting La Coruna, want er stond maar een paar knopen wind. Af te leggen afstand 27 mijl.

 

Vlak voor aankomst om 13:30 uur werden we opgelopen door een vrachtschip. Met de loods aan boord passeerde hij ons net voor de haveningang. En zowaar, het was de Moezelborg van Wagenborg! (foto helaas te wazig)

 

In La Coruna blijven we 2 nachten liggen. Even lekker douchen en de voorraad weer op peil brengen.

Verder is het een prachtige stad en we hebben nog steeds geen Tapas bar bezocht.

Marina Coruna
 

 

Ribadeo - Ria de Cedeira

Allebei blij dat om 06:30 de wekker ging. We lagen nog steeds op dezelfde plek en op een gegeven moment was de wind vannacht weer wat afgenomen, zodat we toch wat geslapen hadden.

Tegen de voorspelling in was er toch een aardig windje, 4 Bft, maar precies uit het Westen.

Nog maar even de windvoorspelling binnengehaald op de Ipad, maar de verwachting was dat de wind snel zou afnemen.

Dus de motor maar aan en op weg naar Ria de Cedeira. Daar zou weer een geschikte ankerplek zijn en vandaar naar La Coruna was niet ver meer.

Volgens de pilot hebben de Spaanse Ria’s wel iets weg van de Noorse fjorden.

 

Sportvissers / mist

Net onderweg lagen er opeens een stuk of 10 kleine roeibootjes met sportvissers, die ook al vroeg waren opgestaan. Er maar even ruim om heen gevaren, want voor je het weet hebben ze ook nog kooien in het water liggen. Even later zaten we opeens in een laaghangende wolk. Het vervelende is dan, dat je moeilijk kan inschatten hoe ver je kan kijken. Meestal hebben vissers, en zeker sportvissers, geen AIS aan. Dus maar snel de radar erbij aangezet. Op ongeveer een mijl achter ons bleek er een boot te varen zonder AIS. Even dachten we dat het de Guardia Civil was, want die had ons de dag ervoor ook al een keer zonder AIS aan ingehaald. Toen hij dichterbij kwam, bleek het echter een visser te zijn met een breed uitstaand net achter zich aan.

Gelukkig trok de mist snel op, maar helemaal stralend werd het niet. De wind nam wel af.

 

Hanepoot

Onderweg hebben we een hanepoot/duivelsklauw gebruiksklaar gemaakt, liever geen tweede onrustige nacht achter een rammelende ketting. Hiermee leidt je de ketting via 2 lijnen naar de bolders voor op de boeg, zodat er geen spanning op de ankerlier blijft staan, waarmee de ketting in en uit de ankerbak wordt getrokken.

 

Kapen

opeens zie je dan weer een paar sportvissers

Bij het ronden van Cabo Estaca de Bares, nam de wind opeens weer toe naar 5 Bft en kregen we hem pal tegen. Tot overmaat van ramp viel er opeens ook weer een wolk over ons heen. Honderd meter zicht en boven je zag je wel de zon zijn best doen. Acht mijl verder bij het ronden van de de Cabo Ortegal werd de mist weer even flink dikker. Over deze 8 mijl tegen stroom en wind deden we drie uur.

 

Prachtige baai

Tijdens het laatste uur werd het wat rustiger en kon Elly even een maaltijdblik met Spaanse rijst met chorizo e.d.

Uiteindelijk kwamen we om 20:00 uur aan in een prachtige ankerbaai midden tussen donkergroene hellingen en mooie huizen. Het had meer weg van Zwitserland of Oostenrijk.

Vanuit de kuip nog lang genoten van het prachtige uitzicht. Morgen een korte tocht, zodat er geen wekker hoefde te worden gezet.

Gijon - Ribadeo

De wekker ging vanmorgen om 04:00 en om 04:50 zijn we vertrokken. Het weer ziet er de komende dagen rustig uit, ook rond de beruchte NW punt van Spanje, kaap Finistere. Omdat we ook nog zeker een extra dag in La Coruna willen blijven dat net voor de kaap ligt, hebben we besloten om twee lange dagtochten te maken.

Vandaag zijn we tot Ribadeo gekomen. Het was 67 mijl en we kwamen om 17:30 aan. Een gedeelte van de dag kon voor de wind met de Genua, maar op een zeker moment viel de wind weg.

 

traditionele Spaanse zeilboot

Omdat we toch relatief laat aan kwamen en de volgende ochtend weer vroeg wilden vertrekken, besloten we om niet in de marina te gaan liggen, maar in een baai voor anker te gaan. Er was toch weinig wind voorspeld en van de faciliteiten van de behoorlijk dure marina (circa 40 euro per nacht), zouden we toch amper gebruikmaken. Eten en drinken genoeg aan boord om deze dagen door te komen.

 

Ankeren

Dit was de eerste keer dat we met de Umata geankerd hebben om de nacht door te brengen. Je wilt wel zeker zijn dat je anker goed houdt en daarnaast moet je ook rekening houden met het getij van ongeveer 3 meter. Het water moet niet te diep zijn, want dan heb je te weinig ketting, maar ook niet te ondiep, want dan val je wellicht droog. Verder moet je ook rekening houden met de verwachte windrichting en de stroming. Na de eerste keer ankeren hadden we maar 3 meter over, een beetje te weinig, hoewel het water al wel aan het zakken was. Na de tweede poging hadden we 4,50 onder de kiel over en hadden we 30 meter ketting gebruikt. Vanuit de kuip hadden we een prachtig uitzicht op een strand aan de voet van een hoge klif. Tot 21:00 uur waren er zelfs mensen in het water en de kinderen klauterden wat af.

 

Nacht

Om 21:30 naar bed, want de wekker stond op 06:30 en we waren al vanaf 04:00 uur in touw. 

Om 23:30 werden we wakker van de muziek die over het water vanuit Ribadeo de boot bereikte. Daarnaast lag de boot te schommelen, want er kwam wat golfslag.

Om 01:30 weer allebei wakker van vreemde geluiden. Tegen de voorspelling in, was de wind toch weer toegenomen en kwam precies de baai binnenwaaien. Naast het schommelen begon de Umata af en toe ook aan de ankerketting te trekken. Toch maar even op de ankerwacht-app op de Iphone kijken, maar we lagen nog steeds op dezelfde plek. Al met al een onrustig nachtje.

 

 

 

 

Gijon

Vandaag lekker uitgeslapen en heerlijk gedouched.

Als de rattenvanger van Hamelen

Vervolgens boodschappen gedaan bij een supermarkt. het prijspeil ligt hier een stuk lager dan in Nederland. (halve liter cerveza 39 cent, 2 varkensfilet lapjes 1,20 euro)


Vanmiddag de boot schoon gemaakt en de bijboot uit de hoes gehaald en achter de Umata in de davits gehangen.

hangjongeren die zelf bier meenemen

Nu op een terrasje even het verhaal van de overtocht op het blog gezet en dit stukje even getikt. De komende dagen gaan we weer verder naar het westen. Morgen Ribadeo. Het is hier wat moeilijker om Wifi te vinden, dus het is niet zeker dat we elke dag iets kunnen publiceren.



Op het blog kan je je opgeven om een email te ontvangen als er weer iets gepubliceerd is.

Camaret sur Mer - Gijon

Maandagmorgen om 11:00 vertrokken we richting Noord-West Spanje. Gezien het onstuimige weer in het uiterste NW, hadden we het plan om naar Viveiro te gaan. De windvoorspelling naar die haven was 3 tot 4 Bft, eerst uit het Noorden, geleidelijk draaiend naar NO en uiteindelijk Oost.

Na het ronden van het Ile de Sein met een comfortabele 7 tot 8 knopen op halve wind, hebben we de koers verlegd richting Noord Spanje. Met de wind pal uit het Noorden met eerst 4 tot 5 Bft konden niet rechtstreeks voor de wind op ons doel af, maar moesten we iets oostelijker koersen. Met de bijdraaiende wind zouden we dat wel weer goed kunnen maken. Dat bijdraaien is echter niet uitgekomen. Wel hebben we nog een slag gemaakt om westelijker uit te komen, maar de wind nam toe tot een kleine 7Bft. Dat vonden we iets teveel van het goede. Op dinsdagavond hebben we besloten om maar op een bezeilbare koers richting Gijon te gaan, omdat we dan nog op dinsdagavond voor donker konden aankomen. Op woensdagmorgen 05:00 uur zakte de wind helemaal weg en moesten we op de motor verder. Uiteindelijk kwamen we tegen 20:00 uur aan. Meteen afgetankt, haven formaliteiten afgehandeld en om 21:00 uur konden we een fles bubbels opentrekken.

Uiteindelijk hebben we in 2 dagen en 9 uur 335 Mijl afgelegd. Dat is een gemiddelde van 5,9 knopen. (dat is ongeveer 10,9 km per uur)

 

Andere schepen.

 

laatste uitzicht voor de overtocht

Onderweg konden we na Ile de Sein al geen land meer zien en pas 10 mijl voor aankomst zagen we Noord Spanje. Meestal konden we rondom niets zien, alleen maar de horizon, alsof we alleen op de wereld waren. Op de plotter kon je wel andere schepen met AIS zien, meestal op meer dan 20 mijl afstand. Veel vissers, een enkele veerboot en een aantal vrachtschepen. Geen enkel zeiljacht gezien onderweg.  Tijdens de tweede nacht heb ik een keer een visser moeten ontwijken en is er een keer een visser op 2 mijl achter ons langs gepasseerd en tegelijkertijd een vrachtschip 2 mijl voor ons langs. Als een schip met AIS binnen 1 mijl komt, gaat het AIS alarm af.

 

Wachtindeling.

 

Omdat Elly niet graag in donker vaart, heeft Gerard de nachten voor zijn rekening genomen. Dat hield in, dat hij in de avond en ’s morgens een paar uur sliep en in de middag sliepen we om beurten een beetje bij. Omdat we met z’n tweeën zijn, ervoeren we dit als ongezellig. Twee nachten waren voor ons genoeg.

 

Wat is er te zien.

 

De eerste dag waren er nog meeuwen en Jan van Genten en kregen we op een gegeven moment bezoek van een stuk of 10 dolfijnen. Ze zwommen steeds rond de Umata en de een probeerde nog hoger uit het water te komen dan de andere. Soms sprongen ze ook met een aantal tegelijk uit het water. Helaas niet op een foto kunnen vastleggen.

 

Aankomst

 

De dieptemeter geeft dieptes tot 200 meter aan. Zodra je echter van het continentaal plat komt, wordt de diepte vrij snel tussen de 4000 en 4800 meter. Voor de Spaanse kust gaat het dan binnen 20 mijl van 4800 naar een meter of 200. een paar mijl uit de kust is het nog 40 meter diep. De Noordzee is ter vergelijking tussen de 30 en 40 meter diep.

Door deze snel oplopende zeebodem, ontstaat er een deining in het water. Deze kan zelfs bij rustig weer oplopen naar dalen waarin je een ander schip op een gegeven moment niet meer ziet.

 

We waren op alles voorbereid. In diverse pilots staat beschreven hoe je door de hoge deining de krappe haveningang van Gijon ingesmeten kunt worden; dus alles dicht, de bimini nog niet op, hoewel de zon behoorlijk brandde, en afwachten, wat ons te wachten stond! Nu, helemaal niets, het was appeltje, eitje, we boften. 

Aber Wrac'h - Camaret sur Mer

Vandaag 36 nm in de zon naar Camaret gemotorzeild in korte broek en zonder mouwen.
Alleen op het laatst was er iets wind en kon zelfs het interlockje uit.

In Marina Vauban even getankt en de bimini voor het eerst gebruikt. Geen Wifi in de haven, dus we zitten nu even op een terrasje om het blog bij te werken en het weer binnen te halen.






Morgen gaan we beginnen aan de overtocht naar Spanje. De wind is de komende dagen 3 tot 4 Bft, overwegend uit Noordelijke richting. Waarschijnlijk komen we aan in Viveiro, want westelijker richting LA Coruna wordt donderdag hardere wind verwacht.
 Het is ruim 300 mijl, dus we denken daar een dag of 3 over te doen. Dit afhankelijk van de uiteindelijke sterkte en richting van de wind.

Morgenochtend eerst nog even boodschappen doen. We verwachten vervolgens op donderdag weer het blog bij te kunnen werken.

Het blijft toch een beetje spannend, om een dag of drie achter elkaar door te zeilen.

Roscoff - l'Aber Wrac'h

Vandaag eindelijk weer verder. Gisteravond ging de wind al liggen, zodat de zee vandaag iets minder "agité" was.

istie mooi of istie mooi?

Met 9 tot 12 knopen wind uit het NO konden we prima alleen op de genaker de hele afstand zeilen. Toen we de haven binnenliepen trok de wind natuurlijk weer even aan tot 20 knopen, maar we konden op aanwijzing van de havenmeester ergens langszij afmeren in de marina.
Een heerlijke zeildag in korte broek!



Morgen gaan we verder naar Camaret sur mer.

Gezien de weersvoorspellingen, kunnen we wellicht maandag starten met de oversteek naar Spanje.

Roscoff

Vanmorgen is de wind wat afgenomen, maar vanmiddag wordt er weer 6 Bft verwacht. We blijven nog maar een dagje hier.
We hebben nog wel een klusje. De markeringen op de ankerketting om de 5 tot 10 meter moeten nog aangebracht worden. We liggen nu mooi met de boeg naar een brede steiger, dus dat gaat wel lukken.

Roscoff

Vandaag nog een dagje Roscoff. Vannacht lagen we te schudden in bed van de wind. De zee is zeer geagiteerd, zoals de Fransen het noemen. In Roscoff hebben we een laverie gezocht en de was gedraaid. We moeten de rust in onszelf nog vinden.

Roscoff

Vandaag een lummeldagje gehouden. We hebben de vouwfietsjes uitgegraven en zijn naar het plaatsje gefietst. Dat viel nog niet mee, veel wind en heuvelachtig. Roscoff is een prachtig vissersplaatsje, leuke winkeltjes en overal crêperies.

Waar is al het water gebleven?

Vanaf een loop brug richting Ile de Raz hebben we alvast de smalle binnendoor route naar het zuiden bekeken; overal rotsen en kardinalen.
Bij laag water vanmiddag scharrelde er heel voorzichtig een zeilboot doorheen met iemand op de voorplecht op de uitkijk, best spannend.

We zullen er morgenochtend bij hoog water tussendoor laveren.

Vanavond hebben we op Bert zijn verjaardag geproost. Italie lag dit jaar nog niet op de route.

Ploumanac'h - Roscoff

Vandaag wederom met ruime wind (4 - 5 Bft) in een aantal slagen naar Roscoff gezeild.

Allereerste echter kijken hoe we weer buiten komen.

Obelix heeft hier nog een stapeltje stenen neergelegd.

De kust was niet echt goed te zien, maar af en toe zag je nog een balancerend rotsblok.




Roscoff lag wel aan lager wal, maar in het havenbekken konden de zeilen geborgen worden.

In de luwte van de veerboot lukte dat prima.





Een rubberboot van de Port de Plaisance dirigeerde ons vervolgens naar een vingersteiger met de kop in de wind. Een nieuwe Marina met prachtige steigers, maar douchen nog wel in Portacabins omdat een en ander nog niet klaar is We zitten redelijk beschut achter de buiskap, maar de wind fluit aardig tussen de masten door. De lucht is trouwens wel strakblauw en zowel gisteren als vandaag het zeilpak niet nodig gehad. We hebben alvast 2 nachten betaald, want de wind trekt aan tot 6 Bft.

Ondanks 6 Bft wind, ging deze jongedame toch even omhoog de mast in!










(prima wifi via de router, dus alle computers en Iphone en Ipad kunnen weer worden gebruikt)

Lezardrieux - Ploumanac'h

Met zeer ruime wind in een aantal slagen naar Ploumanac'h gezeild, 27 nm.

diepe gedachten
 

Het zeilpak was vandaag niet nodig.

Het groene gedeelte valt droog..

 Aanlopen van de haven was zeer spannend, want je moet over een natuurlijke drempel heen.

 Vervolgens moet je aan kunststof boeien langszij vastmaken. Voor aan de boeg, achter aan het hek en langszij aan 3 witte boeien.

Unieke ligging, verder weinig faciliteiten, maar wel de duurste haven tot nu toe.

Guernsey - Lezardrieux

Vanmorgen stond er tussen 05:00 en 09:00 uur (engelse tijd, UTC +1) genoeg water boven de drempel om uit te kunnen varen. We zijn om 09:00 uur Franse tijd (UTC+2) vertrokken.

St Peter Port
 

We hadden de eerste 5 uur stroom schuin naar het westen en daarna 3 uur schuin naar het oosten. Vervolgens moesten we nog 7 mijl een rivier op naar Lezardieux met 2 knopen stroom mee. De wind was de hele dag circa 12 tot 14 knopen (4Bft) en kwam uit het NNO. We gingen dus pal voor de wind.

Maar eens met Elly geëxperimenteerd met zowel de Genua als de High aspect Fok erop. Van Henk Kramer geleerd. Hij had dit gebruikt bij de oversteek van de Kaap Verden naar Suriname.

Om 18:00 uur kwamen we aan in de Marina. Afmeren was even spannend, omdat we tegen de wind en de stroom af moesten meren.

Kust van Bretagene, heel anders dan Normandie
 

Door het stabiele hogedruk gebied, houden we de komende dagen de wind NNO en 4 - 5 Bft, zodat we met ruime wind verder kunnen langs de kust van Bretagne. Vandaag ook voor het eerst het zeilpak onderweg uitgedaan.

Cherbourg - Guernsey

Vanmorgen vroeg op, na het ontbijt even diesel getankt en om 08:00 uur de haven uit.
De reis was zo gepland, dat we eerst eeen uur stroom tegen hadden. Na 2 uur waren we met troom mee bij Cap de la Hague om de race van Alderney in te gaan.

Cap de la Hague

De eerste uren valt de stroom nog mee, 3 tot 4 knopen. Het water wordt woelig als je van 35 meter diep water opeens over 10 meter. diep water gaat Je kan het vergelijken met wind die om een hoog gebouw waait. Het laatste uur regen we weer wat stroom tegen.

Om 15:00 uur (maar 1:00 uur engelse tijd waren we op Guernsey in Saint Peter Port. We liggen nu te wachten tot er genoeg water is om de marina in te gaan.  Er is nl een drempel om te zorgen dat er water in de haven blijft staan bij laag water. Schepen tot 2 meter diepgang kunnen van 1 a 2 uur voor tot 1 a 2 uur na HW naar binnen.
Totale afstand was 37 nautical mile door het water, maar 44 Nautical mile over de grond. (door de stoom krijg je een aantal mijl cadeau; 1 nautical mile is trouwens 1,87 km)














Morgen blijven we hier ook nog en zondag gaan we verder naar Bretagne.


Het bleek dat er op zaterdag ook nog een hardnekkige nevel te hangen op zee, want het water is nog erg koud en er was heel weinig wind.

De Ferry doemt op uit de mist en de Costa huppelepup oid liet constant de misthoorn blazen
 

 

In het havenbassin had je daar geen last van

 

 

Cherbourg

We blijven nog een dagje liggen. Morgenochtend 9 uur vertrekken we naar Guernsey, Saint Peter Port.
Tijd om even een foto te maken van Nappie.

op een paard lijkt hij groter dan hij was
 

Saint Vaast - Cherbourg

Vanmorgen een voorspoedige tocht van 21 mijl gehad vanuit Saint Vaast, waar we om 10:15 al aan zijn gekomen. Stroom mee, maar niet zo veel wind. Om te voorkomen dat we morgen weer door sjezen, hebben we maar meteen 2 nachten afgerekend.

Bij de laatste keer foto's downloaden van de SD geheugenkaart van de camera heb ik vergeten het kaartje terug in de camera te doen. Vervolgens zijn de nieuwe foto's in het geheugen van de camera terecht gekomen. Even puzzelen hoe ik deze weer op de SD geheugenkaart kan krijgen.

Ouistreham - St. Vaast

Vanmorgen weer vroeg op om 07:00 uur de sluis te nemen. In St Vaast kan je alleen rond hoog water aankomen. Dat is vandaag om 16:00 uur en de af te leggen afstand is 46 nautical mijl. Eerst wel even het zeilpak aan en de wollen muts erbij op.

Interessant om langs de kust te varen waar in 1944 de landing van de geallieerden plaatsvond. In het achterland veel begraafplaatsen waar de 100.000 gesneuvelden een laatste rustplaats hebben gevonden.

Tegen de tijd dat we aankwamen, liet de zon zich zien en kon de korte broek aan.

Aanloop
 

entree van het bassin met deur

Deze aanloop naar de haven valt op een gegeven moment droog.




 

excursies naar Ile Tahitou moeten wel door kunnen gaan
 

Morgenochtend is het hier omstreeks 06:00 uur hoog water en gaan we verder richting Cherbourg. We hebben dan stroom mee, en dat is op zijn sterkst 4 tot 5 knopen. Rond de middag verwachten we de afstand van circa 40 mijl afgelegd te hebben. Wellicht dan maar weer eens een rustdag inlassen, voordat we verder varen.