Camaret sur Mer - Gijon

Maandagmorgen om 11:00 vertrokken we richting Noord-West Spanje. Gezien het onstuimige weer in het uiterste NW, hadden we het plan om naar Viveiro te gaan. De windvoorspelling naar die haven was 3 tot 4 Bft, eerst uit het Noorden, geleidelijk draaiend naar NO en uiteindelijk Oost.

Na het ronden van het Ile de Sein met een comfortabele 7 tot 8 knopen op halve wind, hebben we de koers verlegd richting Noord Spanje. Met de wind pal uit het Noorden met eerst 4 tot 5 Bft konden niet rechtstreeks voor de wind op ons doel af, maar moesten we iets oostelijker koersen. Met de bijdraaiende wind zouden we dat wel weer goed kunnen maken. Dat bijdraaien is echter niet uitgekomen. Wel hebben we nog een slag gemaakt om westelijker uit te komen, maar de wind nam toe tot een kleine 7Bft. Dat vonden we iets teveel van het goede. Op dinsdagavond hebben we besloten om maar op een bezeilbare koers richting Gijon te gaan, omdat we dan nog op dinsdagavond voor donker konden aankomen. Op woensdagmorgen 05:00 uur zakte de wind helemaal weg en moesten we op de motor verder. Uiteindelijk kwamen we tegen 20:00 uur aan. Meteen afgetankt, haven formaliteiten afgehandeld en om 21:00 uur konden we een fles bubbels opentrekken.

Uiteindelijk hebben we in 2 dagen en 9 uur 335 Mijl afgelegd. Dat is een gemiddelde van 5,9 knopen. (dat is ongeveer 10,9 km per uur)

 

Andere schepen.

 

laatste uitzicht voor de overtocht

Onderweg konden we na Ile de Sein al geen land meer zien en pas 10 mijl voor aankomst zagen we Noord Spanje. Meestal konden we rondom niets zien, alleen maar de horizon, alsof we alleen op de wereld waren. Op de plotter kon je wel andere schepen met AIS zien, meestal op meer dan 20 mijl afstand. Veel vissers, een enkele veerboot en een aantal vrachtschepen. Geen enkel zeiljacht gezien onderweg.  Tijdens de tweede nacht heb ik een keer een visser moeten ontwijken en is er een keer een visser op 2 mijl achter ons langs gepasseerd en tegelijkertijd een vrachtschip 2 mijl voor ons langs. Als een schip met AIS binnen 1 mijl komt, gaat het AIS alarm af.

 

Wachtindeling.

 

Omdat Elly niet graag in donker vaart, heeft Gerard de nachten voor zijn rekening genomen. Dat hield in, dat hij in de avond en ’s morgens een paar uur sliep en in de middag sliepen we om beurten een beetje bij. Omdat we met z’n tweeën zijn, ervoeren we dit als ongezellig. Twee nachten waren voor ons genoeg.

 

Wat is er te zien.

 

De eerste dag waren er nog meeuwen en Jan van Genten en kregen we op een gegeven moment bezoek van een stuk of 10 dolfijnen. Ze zwommen steeds rond de Umata en de een probeerde nog hoger uit het water te komen dan de andere. Soms sprongen ze ook met een aantal tegelijk uit het water. Helaas niet op een foto kunnen vastleggen.

 

Aankomst

 

De dieptemeter geeft dieptes tot 200 meter aan. Zodra je echter van het continentaal plat komt, wordt de diepte vrij snel tussen de 4000 en 4800 meter. Voor de Spaanse kust gaat het dan binnen 20 mijl van 4800 naar een meter of 200. een paar mijl uit de kust is het nog 40 meter diep. De Noordzee is ter vergelijking tussen de 30 en 40 meter diep.

Door deze snel oplopende zeebodem, ontstaat er een deining in het water. Deze kan zelfs bij rustig weer oplopen naar dalen waarin je een ander schip op een gegeven moment niet meer ziet.

 

We waren op alles voorbereid. In diverse pilots staat beschreven hoe je door de hoge deining de krappe haveningang van Gijon ingesmeten kunt worden; dus alles dicht, de bimini nog niet op, hoewel de zon behoorlijk brandde, en afwachten, wat ons te wachten stond! Nu, helemaal niets, het was appeltje, eitje, we boften.